En toen belde de Bokken: “Kunnen we even langskomen”, vroeg Theo van Werkhoven. En ja dan gaat er een stemmetje door je hoofd, denk je: “het zal toch niet”, ja hoor, toch wel. De vraag werd gesteld en het antwoord gegeven. Wij worden op 11 november het nieuwe prinsenpaar van de Bokken.
Maar dan begint het bewaren van het grote geheim. Niemand mag het weten. Dat is traditie. Pas bij de prinsverkiezing wordt het bekend gemaakt. En tot die tijd moeten wij het stil zien te houden.
Het zijn ook maar echt een handje vol mensen die weten dat wij het prinsenpaar worden. Natuurlijk het bestuur; zij hebben er immers over vergaderd, gewikt, gewogen en uiteindelijk ons als eerste gevraagd. Natuurlijk weet Atie van de Lans het. Al jaren verzorgt zij de kleding voor de prinsenparen. Zij maakt de steek op maat en zorgt ervoor dat wij straks pico bello op het podium staan.
Onze adjudanten zijn ook gevraagd en beiden hebben ja gezegd. Het leuke is dat zij van elkaar niet weten dat zij adjudant zijn, en weten ook niet wie wij zijn. Voor hen zal het ook een verrassing zijn, net als voor al die Voorhouters die op 11 november in Cheers! zijn als wij gepresenteerd worden.
De bouwcommissie is nu al volop aan het werk aan de act. Zij bedenken elk jaar weer hoe het prinsenpaar gepresenteerd gaat worden. Met een toneelstukje, een lied of een ludieke act. Elk jaar komt er weer iets bijzonders uit hun koker rollen. En het leuke is… ook zij weten niet wie wij zijn. Vermoedelijk zien zij het pas net voor aanvang van de act, als de gordijnen van Cheers! nog dicht zijn, en het geroezemoes van het publiek het gieren van mijn zenuwen overstemt.
Ik denk dat, als we maar begonnen zijn de spanning van mijn schouders zal glijden en ik me kan overgeven aan het hele gebeuren. We laten het maar gebeuren en gaan er van genieten. Hopelijk maak ik nog bewust mee hoe we onze versierselen omgehangen krijgen, hoe we het kroontje en de steek opgezet krijgen en hoe we de proclamatie zullen voorlezen. Ik hoop dat ik het Voorhouts Volkslied op dat moment goed kan zingen. Ik heb thuis al wat geoefend, maar straks op het podium zal het wel heel anders zijn. Ik hoop dat ik me niet vergis en met de verkeerde hand enthousiast op het verkeerde moment ‘Alaaf’ roep. Het zal vast wel goed komen, hoop ik maar.
Ik moet zeggen dat de spanning zo langzamerhand wel stijgt. We hebben nog een paar weken te gaan, en dan is het zover. Dan mogen we er eindelijk voor uitkomen. Wij zijn dan het nieuwe prinsenpaar van Voorhout en “gaan voorop in de leut”. Maar eerst zullen we van een afstandje toekijken hoe het jeugdprinsenpaar ‘gekozen’ gaat worden.
Beste Voorhouters, ik hoop dat jullie allemaal naar Cheers! komen op 11 november en met ons het feest mee vieren. Niet alleen dan, maar ook bij alle activiteiten die daarop volgen. Wij zullen blij zijn als het zover is en we het grote geheim met iedereen kunnen delen: ‘wij zijn het nieuwe prinsenpaar van Bokkendorp’